Fereshteh Hosseini Instagram – . از به دست طالبان افتادنِ کشور تا فراری دادنِ تمام قشری که درحال رشد دادن فرهنگ و هنر بودند در افغانستان (که تعداد زیادی از آنها دوستانم بودند )با تمام سختی هایی که مقابلشان بود ،تا کشته شدن انسان های بی‌گناه زیادی ، و بازهم کشته شدن زنان و مردان و کودکان بی گناه به دلیل هزاره بودنشان( یکی از اقوام افغانستان) تا سرکوب زنان و منع کردن آنها از تحصیل و حضور در جامعه و زندانی کردن آنها در برقع (پوشش اجباری طالبان برای زنان افغانستان) و خانه هایشان و‌ سیری از اتفاقات وحشتناک، همه و همه در مدتی کوتاه و سکوت…! سکوت سکوت سکوت سکوتِ همه در برابر تمام جنایاتی که در افغانستان درحال رخ دادن بوده و هست در سالیان دراز . و ما، نسلی که گیج شده ایم در تمام این اتفاقات، نسلی که درگیر بوده ایم از بدو تولد با مشکلاتی که تمام جهان میدانند و همین که دست برنمیداریم از زندگی کردن و‌تلاش و ندیده گرفتن تحقیر ها برای ملیت و جنگیدن برای رشد و به گوش دنیا رساندنِ صدایمان نشان از قدرت ماست، و تمام این ها که شاید مثل همیشه فقط مرثیه خوانی باشد برای گوش های ناشنوا. و حالا در بیست و‌پنج سالگی‌ام همه چیز را میبینم اما انگار چیزهایی از کار افتاده‌اند در من زبانم گوش هایم‌ اما در سینه ام درد را میفهمم. در سینه ام‌آشوب را میفهمم. و حالا دختران مدرسه‌ای مسموم شده را میبینم و گیجم دوباره! گیجم اما درد را در سینه ام میفهمم مثل همیشه مثل همه‌ی این سال ها تا سنِ اکنونم. و شاید این درد روزی تمام شود؟ . عکس از مجموعه‌ی “برقع” از @ghazale_motamed